Wenecja miasto sztuki

...prawdziwy miłośnik Wenecji nigdy nie ma jej dosyć...

                                                                             Henry James

Tegoroczna edycja projektu edukacyjnego z historii sztuki realizowany był w Wenecji. Celem tego projektu było poznanie historii miasta oraz jego najważniejszych zabytków  oraz zwiedzanie wystaw w ramach Biennale.

 Tym razem o Wenecji i projekcie napisały uczestniczki wyjazdu. Oddajemy „głos” naszym uczennicom: Zuzannie Cekierze z klasy 3D oraz Marcie Lewandowskiej i Mai Wołoszkiewicz z klasy 2E.

Wenecja to miasto, które od pierwszej chwili robi ogromne wrażenie. Zwiedzanie Bazyliki św. Marka, Pałacu Dożów i przejście przez Most Westchnień pozwoliło mi poczuć niezwykłą historię tego miejsca. Spacer po mieście, z jego wąskimi uliczkami i malowniczymi kanałami, był niezapomnianym doświadczeniem, pełnym odkrywania ukrytych placów i cichych zaułków.
     

Jednak największe wrażenie wywarło na mnie wydarzenie, którego nie każdy może doświadczyć - Biennale Sztuki Współczesnej. Było wyjątkowym przeżyciem zobaczyć tak różnorodne prace artystów z każdej części świata. Podczas przechodzenia od wystawy do wystawy szczególnie zachwyciła mnie różnorodność form artystycznych - od instalacji multimedialnych, przez rzeźby, aż po niezwykle oryginalne obrazy. Każde z dzieł poruszało ważne tematy, od ekologii po politykę, i zmuszało do refleksji nad współczesnym światem. Niektóre prace były wręcz kontrowersyjne, ale to właśnie ich moc sprawiła, że na tak długo zapadły w pamięci. Biennale pokazało nam, że sztuka współczesna nie ma granic i w każdym z nas może wywoływać skrajnie różne emocje.   
     

Oprócz sztuki, z którą mieliśmy do czynienia na każdym kroku, niezapomniane były również inne miejsca, które odwiedziliśmy. Wyspy Murano, Burano i Torcello, choć każda inna, wspólnie pokazały jak kulturowo bogata jest ta część Europy. Na Burano i Murano szczególnie zachwyciło mnie piękno lokalnego rzemiosła pielęgnowanego od pokoleń- tworzone przez wiele godzin koronki czy kolorowe szkło to prawdziwe arcydzieła. Wrażenia potęgowane były przez krajobraz  urzekających, kolorowych domków i spokój cichych uliczek.
     

Cała wycieczka pełna była kontrastów, z jednej strony - piękno wiekowej, weneckiej architektury, z drugiej- sztuka nowoczesna. Wszystkie te wrażenia stworzyły wyjątkowy obraz miasta, który na długo zostanie w pamięci.

Zuzanna Cekiera

Weneckie Bienalle to jedno z najważniejszych wydarzeń w świecie sztuki współczesnej, które odbywa się co dwa lata. Organizowane przez państwa wystawy, udostępnianie są dla widowni w przydzielonych pawilonach, gdzie konkurują o nagrodę Złotego Lwa. Tegoroczna edycja trwająca od kwietnia do listopada, przyciągnęła uwagę artystów, krytyków i miłośników sztuki z całego świata.

Tegoroczne Biennale zostało stworzone pod hasłem „Cudzoziemcy są wszędzie”. Kuratorem wystawy głównej był Adriano Pedrosa, który postanowił skoncentrować się na zjawiskach związanych z wojną, migracjami i tożsamością. Wystawa miała na celu eksplorację współczesnych problemów i dylematów, z którymi w dzisiejszych czasach mierzy się ludzkość.

Na Biennale zaprezentowało się aż 331 artystów i kolektywów z różnych zakątków świata. Wśród uczestników znalazły się zarówno uznane postacie, jak i młodzi twórcy, którzy dopiero zaczynają swoją karierę. Swoje prace przedstawili m.in. Archie Moore, Anna Maria Maiolino, Nil Yalter, Karimah Ashadu, a także lokalni artyści z różnych krajów, co wprowadziło różnorodność stylistyczną i kulturową.

W ramach Biennale odbyły się także wystawy w pawilonach narodowych, które były poświęcone sztuce z poszczególnych krajów. Polska prezentacja, przygotowana przez kolektyw Open Group, w odpowiedzi na temat Biannale; - "Cudzoziemcy są wszędzie" zaprosiła do współpracy ukraińskich artystów. Razem stworzyli projekt pod nazwą "Powtarzajcie za mną II", w którym wzięli udział uchodźcy z Ukrainy.

Oprócz wystaw głównych, Biennale w Wenecji oferowało również szereg wydarzeń towarzyszących, w tym panele dyskusyjne, warsztaty oraz koncerty. Sztuka performatywna miała swoje miejsce w ramach festiwalu, przyciągając publiczność z całego świata.

Biennale w Wenecji 2024 po raz kolejny potwierdziło swoją pozycję jako kluczowe wydarzenie w świecie sztuki współczesnej. Dzięki różnorodności artystycznych głosów oraz zaangażowaniu w ważne tematy społeczne, Biennale stało się miejscem nie tylko ekspozycji sztuki, ale także istotnej debaty na temat przyszłości naszego świata. To wydarzenie, które inspiruje do refleksji oraz działania, pozostaje ważnym punktem odniesienia dla wszystkich miłośników sztuki.

Biennale wywołały w nas szereg różnorakich emocji - od zachwytu, który wywarły na nas prace i ich wykonanie, poprzez smutek spowodowany tematem dzieł oraz tym, jak trafne one były, aż po złość, która towarzyszyła nam przez większość czasu zwiedzania wystaw. Każdy z nas, uczestników odebrał ekspozycje na swój sposób, każdy miał swoje własne interpretacje oraz przemyślenia, jednak w jednym głosy były zgodne - wystawa była niesamowita, i było to wyjątkowe przeżycie. Dyskusje toczące się nie tylko na miejscu, ale również podczas powrotu czy już w naszych domach, a nawet szkołach, świadczą jedynie o tym, jak bardzo weneckie Biennale wpływają na odbiorcę i zmuszają do refleksji - których w naszym przypadku było mnóstwo.

Marta Lewandowska i Maja Wołoszkiewicz

Zdjęcia: Zuzanna Cekiera, Marta Lewandowska i Beata Kulik